واکاوی سازوکارهای نظام حمایت اجتماعی بر پایه رویکرد قابلیت انسانی

مبانی سیاستی، اقدامات فقرزدایی و ساختار اجرایی نظام حمایتی ایران، دچار نواقص عمده‏ای است. پژوهش حاضر با هدف تببین سازوکارهای نظام حمایتی برپایه رویکرد قابلیت و حکمرانی حمایت اجتماعی، به دنبال پاسخ به این پرسش است که براساس این دو رویکرد، ساختار و محتوای سیاست‏ها، برنامه‏ها و ساختار اجرایی نظام حمایتی چگونه باید باشد؟ برای دستیابی به این مهم از اسناد سیاستی، اسناد علمی و انتظارات ذینفعان نظام حمایتی، شواهد لازم؛ جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل تم، مضامین مربوطه استخراج شدند. یافته‏ها نشان‏دهنده این است که تمرکز رویکرد قابلیت بر تغییر رابطه فقر و رشد، سنجش فقر چندبُعدی و خروج فقرا از وضعیت فقر است. همچنین حکمرانی حمایت اجتماعی بر سه جزء طراحی برنامه‏های یکپارچه فقرزدایی، الزامات اجرایی و ارزیابی برنامه‏ها و نهادها تاکید دارد.